Stara mapa Vancouver przedstawia ewolucje miasta Vancouver. Ta historyczna mapa Vancouver pozwoli Ci na podróż w przeszłość i w historię Vancouver w Kolumbii Brytyjskiej - Kanada. Starożytna mapa Vancouver jest do pobrania w formacie PDF, do druku i za darmo.

Pierwszym Europejczykiem, który odkrył linię brzegową dzisiejszego Point Grey i części Burrard Inlet był José María Narváez z Hiszpanii, w 1791 roku, chociaż jeden z autorów twierdzi, że Francis Drake mógł odwiedzić ten obszar w 1579 roku. Historyczne miasto zostało nazwane na cześć George'a Vancouvera, który w 1792 roku zbadał wewnętrzny port Burrard Inlet i nadał różnym miejscom brytyjskie nazwy. Odkrywca i handlowiec North West Company Simon Fraser i jego załoga byli pierwszymi znanymi ludźmi rasy europejskiej, którzy postawili stopę na terenie dzisiejszego miasta. W 1808 roku, podróżowali oni ze wschodu w dół rzeki Fraser, być może aż do Point Grey, jak widać na historycznej mapie Vancouver.

Gorączka złota Fraser w 1858 roku przywiodła ponad 25 000 mężczyzn, głównie z Kalifornii, do pobliskiego New Westminster (założonego 14 lutego 1859 roku) nad rzeką Fraser, w drodze do Kanionu Fraser, omijając to, co miało stać się Vancouver. Vancouver jest jednym z najmłodszych miast Kolumbii Brytyjskiej; pierwsza europejska osada na terenie dzisiejszego Vancouver powstała dopiero w 1862 r. w McLeery Farm nad rzeką Fraser, na wschód od starożytnej wioski Musqueam w dzisiejszym Marpole, jak pokazano na historycznej mapie Vancouver. Tartak założony w Moodyville (obecnie historyczne miasto North Vancouver) w 1863 roku, rozpoczął długi związek miasta z wyrębem lasów. Szybko dołączyły do niego młyny kapitana Edwarda Stampa na południowym brzegu zatoki. Stamp, który rozpoczął wyrąb w rejonie Port Alberni, najpierw próbował uruchomić młyn w Brockton Point, ale trudne prądy i rafy zmusiły go do przeniesienia działalności w 1867 roku do punktu w pobliżu podnóża Gore Street.

Historyczna osada, którą nazwano Gastown szybko wyrosła wokół oryginalnej prowizorycznej tawerny założonej przez "Gassy" Jacka Deightona w 1867 roku na skraju posiadłości Hastings Mill, o której wspomina historyczna mapa Vancouver. W 1870 roku rząd kolonialny dokonał pomiarów osady i wyznaczył teren miejski, nazwany "Granville" na cześć ówczesnego brytyjskiego sekretarza stanu ds. kolonii, Lorda Granville. Miejsce to, ze swoim naturalnym portem, zostało wybrane w 1884 roku na stację końcową Canadian Pacific Railway, ku rozczarowaniu Port Moody, New Westminster i Victorii, które ubiegały się o tę stację. Kolej była jednym z czynników zachęcających Kolumbię Brytyjską do przystąpienia do Konfederacji w 1871 roku, ale skandal na Pacyfiku i spory o wykorzystanie chińskiej siły roboczej opóźniły budowę aż do lat 80-tych XIX wieku.

Vancouver vintage map give a unique insight into the history and evolution of Vancouver city. Ta zabytkowa mapa Vancouver z jej antycznym stylem pozwoli Ci podróżować w przeszłość Vancouver w Kolumbii Brytyjskiej - Kanada. Mapa Vancouver jest do pobrania w formacie PDF, do druku i za darmo.

Historyczne miasto Vancouver zostało założone 6 kwietnia 1886 roku, w tym samym roku, w którym przybył pierwszy pociąg transkontynentalny. Prezes CPR William Van Horne przybył do Port Moody, aby założyć terminal CPR zalecany przez Henry'ego Johna Cambie i nadał miastu nazwę na cześć George'a Vancouvera. Wielki Pożar Vancouver 13 czerwca 1886 roku zrównał z ziemią całe miasto, jak widać na zabytkowej mapie Vancouver. Straż pożarna Vancouver została założona w tym samym roku i miasto szybko się odbudowało. Populacja Vancouver wzrosła z 1000 osób w 1881 roku do ponad 20.000 na przełomie wieków i 100.000 w 1911 roku. Kupcy z Vancouver zaopatrywali poszukiwaczy wyruszających w gorączkę złota w Klondike w 1898 roku. Jeden z tych kupców, Charles Woodward, otworzył pierwszy sklep Woodward przy ulicach Abbott i Cordova w 1892 roku i wraz z domami towarowymi Spencer i Hudson Bay tworzył rdzeń sektora detalicznego miasta przez dziesięciolecia.

Zdominowaniu gospodarki przez wielki biznes towarzyszył często wojowniczy ruch robotniczy. Pierwszy poważny strajk sympatyków miał miejsce w 1903 roku, kiedy to pracownicy kolei uderzyli przeciwko CPR o uznanie związku zawodowego, co zostało pokazane na zabytkowej mapie Vancouver. Przywódca robotników Frank Rogers został zabity przez policję CPR podczas pikiety w dokach, stając się pierwszym męczennikiem ruchu w Kolumbii Brytyjskiej. Wzrost napięć przemysłowych w całej prowincji doprowadził do pierwszego strajku generalnego w Kanadzie w 1918 roku, w kopalniach węgla Cumberland na wyspie Vancouver. Po okresie zastoju w latach dwudziestych, fala strajkowa osiągnęła szczyt w 1935 roku, kiedy to bezrobotni mężczyźni zalali zabytkowe miasto, aby zaprotestować przeciwko warunkom panującym w obozach dla uchodźców prowadzonych przez wojsko w odległych rejonach całej prowincji. Po dwóch pełnych napięcia miesiącach codziennych i uciążliwych protestów, strajkujący w obozach dla uchodźców zdecydowali się przekazać swoje żale rządowi federalnemu i wyruszyli w podróż On-to-Ottawa Trek, ale ich protest został stłumiony siłą. Robotnicy zostali aresztowani w pobliżu Mission i internowani w obozach pracy na czas trwania kryzysu.

Mary Ellen Smith, sufrażystka z Vancouver i działaczka na rzecz prohibicji, została pierwszą kobietą wybraną do prowincjonalnej legislatury w Kanadzie w 1918 roku. Zakaz sprzedaży alkoholu rozpoczął się w czasie pierwszej wojny światowej i trwał do roku 1921, kiedy to rząd prowincji ustanowił kontrolę nad sprzedażą alkoholu, która to praktyka obowiązuje do dzisiaj. Pierwsza kanadyjska ustawa o narkotykach powstała w wyniku dochodzenia przeprowadzonego przez federalnego ministra pracy i przyszłego premiera, Williama Lyona Mackenzie Kinga, o czym wspomina zabytkowa mapa Vancouver. King został wysłany do zbadania roszczeń odszkodowawczych wynikających z zamieszek, kiedy to Asiatic Exclusion League doprowadziła do szału w Chinatown i Japantown. Dwóch z powodów było producentami opium, a po dalszym dochodzeniu King odkrył, że białe kobiety podobno często odwiedzały meliny opium, tak samo jak chińscy mężczyźni. Na podstawie tych rewelacji wkrótce uchwalono prawo federalne zakazujące produkcji, sprzedaży i importu opium do celów nieleczniczych. Amalgamacja z Point Grey i South Vancouver nadała miastu jego ostateczne granice niedługo przed tym, jak stało się ono trzecią co do wielkości metropolią w kraju. Na dzień 1 stycznia 1929 roku, populacja powiększonego Vancouver wynosiła 228,193.